شهرستان گلپایگان با پهنه ای در حدود ۲ هزار و ۴۲۱ کیلومتر مربع در غرب استان اصفهان واقع گردیده، است بر اساس شواهدی که از تپه­ های تاریخی شهرستان بدست آمده است تاریخ تمدن  این شهر به ۷۰۰۰ سال پیش باز می گردد، اما با استناد به سنگ نگاره­های تاریخی و نقوش صخره­ای سابقه سکونت در دشت گلپایگان به دوران پیش از تاریخ یعنی دوران میان سنگی و نوسنگی می­رسد. گلپایگان شهری است با فرهنگ کهن، پرداخته همای دختر بهمن (سمره، چهره آزاد)، از سلسله کیانیان، که دراصل نامش، وردپاتکان (سرزمین گل ُسرخ) بوده‌است.

جغرافـیا

گلپایگان از طرف شمال به خمین (کمره) و قسمت کوچکی از مغرب به کوه‌های بختیاری و الیگودرز و از طرف جنوب به خوانسار و کوه های بختیاری و از طرف مشرق به میمه و کوه شیخ احمد و کوه سرخ و کوه صالح پیغمبر و ماهور گل گله و بیشه و از طرف جنوب شرقی به نجف آباد محدود است.

ارتفاع آن از سطح دریا ۱۸۱۸ متر است. (مبنای ارتفاع = سطح متوسط آب خلیج فارس در منطقه فاو که مبنای مسطحات اروپائی می‌باشد.) بنا بر قول دیگر۱۹۲۴می باشد.

فاصلۀ گلپایگان تا اصفهان ۱۸۶ کیلومتر است که میانگین باران سالانۀ آن ۳۰۰ میلیمتر می باشدو همچنین بر سر مسیر ارتباطی همدان – اراک به اصفهان و همچنین مسیر کرمانشاه – اراک به اصفهان قرار گرفته است.

ارتفاعات شهرستان گلپایگان

ارتفاعات شهرستان گلپایگان که دنباله شرقی سلسله جبال زاگرس و غالباً از کوه‌های اطراف اصفهان جدا شده، متعلق به دوران دوم زمین‌شناسی بوده و به صورت چندین رشته موازی از شمال غربی به جنوب شرقی امتداد می‌یابد.بلندترین قله این شهرستان کوه صالح پیغمبر که زیارت گاه نیز بر قله آن می‌باشد